Tomku, pamiętamy!

Aż trudno uwierzyć, że to już trzy lata. Trzy lata od tragicznego dnia 14 sierpnia 2018 roku, który wstrząsnął całą żużlową Polską, który sprawił, że żużlowy Ostrów pogrążył się w żałobie. Odszedł najbardziej utytułowany wychowanek ostrowskiego klubu, Tomasz Jędrzejak.

Wychował się w Ostrowie, największe sukcesy święcił dla Wrocławia, który stał się jego drugim domem. Był kapitanem Sparty, w barwach której wywalczył swój największy sukces, czyli tytuł Indywidualnego Mistrza Polski Seniorów w 2012 roku. Cieszyli się wtedy nie tylko wrocławianie, ale również kibice z Ostrowa Wielkopolskiego.

Zanim doszedł na żużlowy szczyt i mógł wyszyć na Czapce Kadyrowa nazwisko Jędrzejak, skromny chłopak z Ostrowa piął się po kolejnych szczeblach kariery. Starsi kibice pamiętają jeszcze młodego chłopaka w białej skórze, którego ledwie widać było zza kierownicy motocykla. To były jego początki w Ostrowie. Już wówczas mówiło się o wielkim talencie, który wyszedł spod ręki nieżyjącego już Jana Grabowskiego. Jędrzejak talent poparł ciężką pracą i profesjonalizmem, którego uczył się w kolejnych klubach ekstraligowych – Włókniarzu czy później Sparcie. Miał też krótki epizod w Tarnowie.

Pierwsze sukcesy zaczął święcić jednak w Ostrowie Wielkopolskim. Na swoim torze niemalże równo 22 lata temu w 1999 roku Tomasz Jędrzejak wspólnie z Karolem Malechą i rezerwowym Michałem Szczepaniakiem zdobyli jedyny w historii ostrowskiego żużla tytuł mistrzowski. Zostali Młodzieżowymi Mistrzami Polski Par Klubowych. Wcześniej, bo w 1997 roku Tomasz Jędrzeja przyczynił się do awansu ówczesnej Iskry do najwyższej klasy rozgrywkowej. Rok później jeździł już w elicie.

Odszedł z Ostrowa, by rozwijać swoją karierę. Uczył się profesjonalizmu od najlepszych. Sam był wzorem ciężkiej pracy. Dochodził do wszystkiego małymi kroczkami. Przeplatał świetne sezonu z tymi mniej udanymi. W 2003 roku w barwach Sparty Wrocław sięgnął po brązowy medal Indywidualnych Mistrzostw Polski w Bydgoszczy. To był ogromny sukces ostrowianina, a dziewięć lat później na stałe przeszedł do annałów polskiego speedwaya.

Po drodze był jednak sensacyjny powrót z Wrocławia do Ostrowa. To był transferowy hit, w który nawet działacze Sparty długo nie mogli uwierzyć. Jędrzejakowi nie udało się wywalczyć z Klubem Motorowym Ostrów upragnionego awansu do Ekstraligi. Był blisko, ale zawsze czegoś brakowało.

Za to w 2005 roku na Stadionie Olimpijskim Tomasz Jędrzejak, Michał Szczepaniak i rezerwowy Piotr Dym zdobyli dla KMO brązowy medal Mistrzostw Polski Par Klubowych. Sukces ten poprzedził fatalny wypadek Jędrzejaka we Wrocławiu. Poobijany, zacisnął zęby i walczył, bo wiedział, że tego dnia dla Ostrowa może napisać historię. Napisał ją wspólnie z Michałem Szczepaniakiem, stając na podium MPPK.

Dziś, kiedy wspominamy te wszystkie piękne chwile, których byliśmy świadkami dzięki Tomaszowi Jędrzejakowi, łezka w oku kręci się, że tego znakomitego żużlowca nie ma już z nami… Że nie czaruje nas swoją widowiskową jazdą, że nie bawi publiki jazdą na jednym kole, że już nie zdobędzie kolejnych medali i tytułów. Te przetrwały na zawsze nie tylko w annałach historycznych, ale także naszej pamięci. Minęły trzy lata… Będziemy odliczać kolejne i wciąż zadawać sobie to samo pytanie… Dlaczego, Tomku, dlaczego?

Cześć Jego pamięci!